...

Vragen om zendelingen

Ik heb beloofd te vertellen over Papua’s die kwamen vragen om zendelingen!
Je hoort nog wel eens van mensen die  het verfoeien dat “westerlingen” en met name christenen naar “verre landen” gaan om de Blijde Boodschap te brengen. Die mensen kennen zelf de Blijde Boodschap nog niet en hebben een beeld van kolonialisten uit vroegere dagen die hun eigen geloof en gewoontes opdrongen aan de zogenaamde “onbeschaafde” wereld. Het is waar dat er verschrikkelijke dingen zijn gebeurd in het verleden in naam van de Bijbel en de God van de Bijbel, of in naam van het Kruis. Dat zijn dingen geweest die wij ook ten zeerste afkeuren en heel erg betreuren. Maar wat ik nu wil vertellen is dat er gelukkig ook heel veel goeds gebeurd is.
Wij beperken ons uiteraard tot Papua Nieuw Guinea en dan met name wat er onder de zending van New Tribes Mission voor is gekomen en misschien nog voor komt. Meerdere getuigenissen zijn bekend dat tijdens het Bijbelonderwijs in het ene dorp, mensen uit een ander dorp komen vragen: “Komen jullie ook bij ons?”  De mensen die de DVD van een bepaalde stam al eens gezien hebben, weten dit al, maar voor hen die die DVD nog niet gezien hebben, even dit mooie verhaal.
In een bepaalde stam was al tijden lang onderwijs gegeven en er was een gemeente ontstaan. De mensen straalden blijdschap en rust uit en de omgang met elkaar verbeterde. De vijandigheid enz. verdween en mensen uit een nabijgelegen stam of dorp kwamen toen vragen aan de zendelingen: Jullie hebben licht in jullie ogen, dat willen wij ook, kom ook bij ons!
Er waren geen zendelingen voor handen dus de zendeling die daar werkte zei tegen zijn mensen: Gaan jullie! Dat vonden ze te moeilijk en ze dachten dat ze dat niet konden. Zo heeft die zendeling zijn mensen meegenomen en hun stapsgewijs geleerd hoe ze de Boodschap zelf door konden geven. En dat doen ze tot vandaag toe met een aanstekelijke ijver en zelfverloochening.

Een ander verhaal wat ik pas hoorde is dit. In een bepaald dorp werd ook Bijbelonderwijs gegeven en een man uit een ander dorp van een andere taalgroep vele kilometers verderop verbleef daar op doorreis voor een tijdje. Hij verstond de taal een beetje en werd gegrepen door de boodschap. Hij kwam tot het geloof in Christus en was zo opgewonden en blij dat hij graag wilden dat dit goede nieuws ook in zijn eigen taalgroep verteld zou worden. Dus ook hij vroeg: Kunnen jullie niet ook bij ons komen? Nee, zei de zendeling, wij zijn hier nog niet klaar, maar hier heb je alvast wat studiemateriaal. Hij nam het mee, bestudeerde het en vertelde het in zijn eigen taal aan zijn mensen. Daarop kwamen minstens 80 andere mensen tot geloof en zij wilden toch echt meer weten en een Bijbel in hun eigen taal! Daarop smeekten ze NTM: Stuur ons toch alsjeblieft een zendeling! Een zendingsechtpaar dat kilometers verderop werkte werd toen naar hen toe gezonden omdat zij in dezelfde soort taalgroep werkten. En zo ontstond ook daar een gemeente. Dit is al heel wat jaartjes geleden gebeurd, maar die ene man is nog steeds een oudste en leraar in die gemeente.
Is dat geen overwinning van Christus? Dus vertel maar tegen mensen die protesteren tegen zendingswerk dat er op veel plaatsen bevrijding van angsten en een betere omgang met elkaar de gevolgen zijn. De vijandschap en agressie verdwijnen, er komt liefde en rust, de gezinnen gaan goed met elkaar om enz. Helaas gaat het niet altijd zo “gemakkelijk”, maar Goddank, langzaam en zeker worden mensen toegevoegd aan “de grote schare die niemand kan tellen”. Zie Openbaringen.
God werkt toe naar Zijn plan van voor alle tijden om te bereiken dat eens elke knie zich voor Hem zal buigen en elke tong Zijn naam met dank zal belijden. Het is de moeite meer dan waard om betrokken te zijn bij dit mooie werk!

Frisbeewedstrijden

Wat ons hier in Hoskins betreft, deze week stond in het teken van sport. Elke middag werden er frisbee wedstrijden gehouden. De leerlingen waren in teams ingedeeld en streden tegen elkaar. Het was een heel sociaal gebeuren. Iedereen die zich tussen 4 en 5 kon vrijmaken zat aan de kant van het sportveld om de spelers aan te moedigen. Een gezellig gebeuren. Donderdag was de beslissende eindwedstrijd.

School Assembly

Vrijdagmorgen was weer de maandelijkse School Assembly. Van 8 tot 8.30 uur waren alle leerlingen, leraren, ouders en belangstellenden weer verzameld in de ontmoetingshal en gaven de leerlingen een presentatie van dingen die ze de afgelopen maand geleerd hadden. Allereerst werd bekend gemaakt welke groep de Frisbee wedstrijd gewonnen had. Ze werden beloond met een heuse trofee en kregen een  tegoedbon voor ijs!

Oudere leerlingen zingen een lied

.
Er werd o.a. een lied gezongen door de oudste leerlingen  en er werd zelfs een Filippijnse dans opgevoerd met bamboestokken door een jongere groep. Enkele kinderen uit de zaal werden uitgenodigd om het ook eens te proberen, dat viel niet mee. Tenslotte werden Sinco en zijn collega Mike naar voren geroepen en mochten het ook eens proberen. Op de maat van de bamboestokken moesten ze er tussen en naast springen . De stokken klapten telkens tegen elkaar, dus je moest zorgen dat je goed in de maat bleef, anders kostte het je je enkels. Het ging prima, alsof het jonge meiden waren!

Regentijd

We waren al bijna weer vergeten dat het eigenlijk nog regentijd is, want we hebben veel zonnige dagen gehad de laatste weken, maar nu zijn we er weer goed van doordrongen. Vrijdagmiddag begon het dus tijdens de wedstrijd tegen de leraren te regenen, die avond was tamelijk droog, maar ‘s nachts begon het weer te regenen en vandaag, zaterdag, heeft het de hele dag door onophoudelijk geregend. Sommige mensen vragen er wel eens naar of het nog steeds regentijd  is, ja dus. Hoe lang het gaat duren? Dat is niet helemaal duidelijk, maar ik houd jullie wel op de hoogte.

Opknapbeurt

In huis ben ik bezig met schilderwerk. Aangezien ons appartement hier en daar wel een opknapbeurtje kon gebruiken heb ik dus de verfkwast weer opgepakt en om te beginnen heb ik het keukenblok onderhanden genomen. Vervolgens de houten blinden van de ramen. Alles was bruin, en omdat de ligging van ons huis dusdanig is dat er weinig zon in kan komen was het erg donker. De keuken heb ik een gele tint gegeven passend bij onze nieuwe vloertegels en de blinden wit. Met die lichte keuken is het al een stuk aangenamer . De blinden moeten nog teruggeplaatst worden. De logeerkamer krijgt nog nieuwe gordijnen, daar ben ik zo tussendoor ook al mee bezig geweest en de buitendeuren zijn ook gedeeltelijk in de lichte verf gezet. Het keukengordijntje wil ik ook vervangen in een nu beter passende kleur en als dit alles klaar is, is ons huis helemaal “ons thuis” en hopen we hier jaren te kunnen genieten en van hieruit ons werk te doen.
Zelfs heb ik nog in de bieb gewerkt (dat is nog geen dagwerk hoor) en Sinco heeft gewoon les gegeven, soms heel leuk. Maar daarover kan hij beter zelf even vertellen. (Sinco: een Science-les, waarin ze wilden doorgaan om na de electromotor en relais te weten hoe een transformator werkt..... de lessen zijn hier toch weer heel anders dan in NL).
Nog één week les en dan breekt hier de “voorjaarsvakantie” aan. Wij verheugen ons op de komst van onze oudste zoon die ons komt bezoeken!

***
Hoe prachtig is het
dat niemand
een seconde
hoeft te wachten
om te beginnen
met de wereld
te verbeteren!

Anne Frank - Joods meisje
dat in de oorlog
in een concentratiekamp
overleed.

***

Ons thuisfront heeft een mooie site met o.a. een forum over zending!

...

PS. Ik lees altijd met veel interesse en geprikkeld door de humor de columns van

COLUMNCHRIST

Neem een kijkje!